«وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فىِ الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّلِحُون»
«و ما در زبور- پس از تورات- نوشته ا یم که این زمین را بندگان صالح من به میراث خواهند برد.»
(انبیاء/105)
امام باقر(ع) مى‌فرماید: مراد از کلمه «ذکر» در «وَلَقَد کَتَبنا...» همه کتاب هاى (پیامبران) است. و مراد از «اَنّ الاَرضَ...» قائم(عج) و یاران او مى‌باشد.
بسیاری از ادیان آسمانی موجود در دنیا به رغم تحریفاتی که بدان مبتلا شده اند و از حقایق دور گشته اند با این حال هنوز بخشهایی که بهره ای از حقیقت دارد در آنها یافته می شود. .
منجی آخرالزمان موضوعی است که همه ادیان الهی بدان پرداخته اند . و با نام ها و القلب مختلفی ازمنجی در تورات و انجیل و زبور و ... ذکر شده است اوصافی از منجی بشریت را بیان کرده اند .
ولی اگر روزی این همه به کنار هم آیند و با هم به گفتگو پردازند مطمئنا بر آنها منکشف می شود که همه در انتظار یک منجی و یک محبوب دوست داشتنی و عدل گستر برای تمام بشریت هستند.
خدایا!
ما امام زمان مان را از تو می خواهیم!...
همان که «هندوها» از او با نام «فرزند سید خلق» یاد می کنند!
آن که «مانویان»، «خرد شهر ایزد» می نامندَش!
کسی که «زردشتیان»، «سوشیانِت» می خوانندش،
«برهمائیان»، «ویشنو» صدایش می کنند و
در بین «چینیان»، به «کریشنا» مشهور است!...
من همین آقا را می خواهم!...
راستی!...
هرکجا هست، خدایا به سلامت دارَش!...
سلام ما تقدیم تو ، ای منجی عالم بشریت!...
سلام!...
هر روز بی تو، روز مباداست!..
از جمله مطالبی که می تواند این ادعا را ثابت کند نامهایی است که برای موعود خوانده شده و لذا قسمتی از اسامی مبارک آن حضرت را که با الفاظ مختلفی در بسیاری از کتب مذهبی اهل ادیان و ملل مختلفجهان آمده را در ذیل می خوانیم :
1 - «صاحب» در صحف ابراهیم(علیه السلام;)
2 - «قائم» در زبور سیزدهم;
3 - «قیدمو» در تورات به لغت ترکوم;
4 - «ماشیع» (مهدی بزرگ) در تورات عبرانی;
5 - «مهمید آخر» در انجیل;
6 - «سروش ایزد» در زمزم زرتشت;
7 - «بهرام» در ابستاق زند و پازند;
8 - «بنده یزدان» هم در زند و پازند;
9 - «لند بطاوا» در هزار نامه هندیان;
10 - «شماخیل» در ارماطس;
11 - «خوراند» در جاویدان;
12 - «خجسته» (احمد) در کند رال فرنگیان;
13 - «خسرو» در کتاب مجوس;
14 - «میزان الحق» در کتاب اثری پیغمبر;
15 - «پرویز» در کتاب برزین آذر فارسیان;
16 - «فردوس اکبر» در کتاب قبروس رومیان;
17 - «کلمه الحق» در صحیفه آسمانی;
18 - «لسان صدق» هم در صحیفه آسمانی;
19 - «صمصام الاکبر» در کتاب کند رال;
20 - «بقیه الله» در کتاب دوهر;
21 - «قاطع» در کتاب قنطره;
22 - «منصور» در کتاب دید براهمه;
23 - «ایستاده» (قائم) در کتاب شاکمونی;
24 - «ویشنو» در کتاب ریگ ودا;
25 - «فرخنده» (محمد) در کتاب وشن جوک;
26 - «راهنما» (هادی و مهدی) در کتاب پاتیکل;
27 - «پسر انسان» در عهد جدید (انجیل و ملحقات آن;)
28 - «سوشیانس» در کتاب زند و هومو من یسن، از کتب زردتشیان;
29 - در کتاب «شابوهرگان» کتاب مقدس «مانویه» ترجمه «مولر» نام «خود شهر ایزد» آمده که باید در آخر الزمان ظهور کند، و عدالت را در جهان آشکار سازد;
30 - «فیروز» (منصور) در کتاب شعیای پیامبر.
علاوه بر این ها اسامی دیگری نیز برای حضرت مهدی(علیه السلام)در کتب مقدسه اهل ادیان ذکر شده است که ما به جهت اختصار از نقل آنها خودداری نمودیم.
اسامی مقدسی چون: «صاحب، قائم، قاطع، منصور و بقیه الله» که در کتب مذهبی ملل مختلف آمده است، از القاب خاص وجود مقدس حضرت حجت بن الحسن العسکری - عجل الله تعالی فرجه الشریف - است که در بیشتر روایات و آیات قرآن کریم، به آنها تصریح شده و خداوند و ائمه معصومین(علیهم السلام) در اکثر روایات، و آیات قرآن مجید
از آن حضرت به عنوان «صاحب»، «قائم» و «بقیه الله» یاد کرده اند.
و این خود بیانگر این واقعیت است که موعود همه امتها و ملتها همان وجود مقدس منتظر غایب، حضرت حجت بن الحسن العسکری (علیه السلام) است
«جمهوری اسلامی حرم است و
این حرم اگر ماند دیگر حرم ها میمانند»
